امامزاده سید غیاث الدین

آستان امامزاده سیدغیاث الدین (علیه السلام) درکنار مسجد جامع مهریز پادین واقع شده است. مشهورترین و با شکوه ترین زیارتگاه شهر مهریز، بقعه امامزاده سیدغیاث الدین است که دارای گنبدی بلند و بزرگی است.
این بنا که سال‌ها به صورت خرابه‌اى بود، درسال ۱۳۴۲ مرمت و بازسازى گردید بردیوار اصلى آثارگچبرى و نوشته‌هاى یادگارى دیده مى‌شود که از جملهٔ ‌این نوشته‌ها عبارت «تاریخ وفات عالى جناب سیادت و نجابت پناه کمال میرحسن بن عالى جناب سیادت و مرحمت آیات امیرسیّد على مهریجردى فى یوم الاحد بیست و چهارم شهر شوال العمظم سنهٔ ۱۰۸۲ کتب العبد عباس بن محمد امین» و دیگرى به تاریخ ۱۰۳۰ و ۹۶۹ هـ.ق است. در وسط این بقعه صورت قبرى به بلندى و عرض ۱/۲۵ و طول ۲/۵۰ متر قرار داردکه اطرافش کاشیکارى شده وقبل ازمرمت یادشده، بیشتر از یک مترآن زیرخاک بوده است.

این بقعه به «کشته خانه» نیز مشهوراست. گویند به هنگام هجوم مغول ها یا افغان ها گروهی از مردم به اینجا پناه آورده بودند که پس ازتصرف این مکان وحمله به آنها قتل عام و در یک گور دسته جمعی به خاک سپرده شدند وبر این اساس به کشته خانه معروف شده است. پس از سال ها با نبش گور میان کشته شدگان جسد سالمی که پارچه سبز روی آن بود پیدا کردند و زیارتگاهی برای آن بنا نمودند. براساس نوشته های مؤسسه دائره المعارف بقاع متبرکه، شخصیت مدفون دراین بقعه با 21 واسطه به امام زین العابدین (علیه السلام) نسب می رساند.
اوسیدی جلیل القدر عظیم المنزله، عالم، فاضل و ازنقبای بزرگ وسرپرست سادات یزد به شمارمی آمد. تمام اجداد او ازسادات شریف وذی نفوذکوفه، بغداد، حایرحسینی، بلخ، سبزوار و یزد بودند که برخی ازآنان در سبزوار سکنی داشته و ازآنجا به یزد منتقل شدند.
امامزاده سیدغیاث الدین، هم عصر علامه ی نسابه سیدکیاگیلانی از اعلام قرن دهم هجری است. این خاندان ازسرشناسان سادات حسینی بوده اند که به بنی مختار و اعرجی و عبیدل شهرت داشته و به مجد و شرف، سیادت و نقابت، جلالت و بزرگواری، کرامت و عبادت متصف بوده اند.